จะเรียกว่าเราโตไม่ทันดูหนังภาคแรกเมื่อ 30 กว่าปีก่อนก็ได้ หรือจะเรียกว่าเราไม่ขวนขวายหาหนังระดับตำนานเรื่องนี้มาดูเองก็ได้ เลยทำให้ตอนที่ Top Gun: Maverick ท็อปกัน: มาเวอริค เตรียมวางแผนเข้าฉาย (และต้องเลื่อนแล้วเลื่อนอีกเพราะโควิด) เราไม่รู้สึกไฮบ์กับมันเลย แต่... (!) วันนี้เราได้ดูมาแล้ว และอยากมาตะโกนบอกชาวซอยมิลค์ดัง ๆ ว่า 'ไปดูกันเถอะทุกคนนน' แล้วที่สำคัญคือต้องดูในโรงด้วยนะ เพราะงานภาพงานเสียงเขามาเต็มมากจริง ๆ
Top Gun: Maverick เล่าถึงนักบินขับไล่ระดับตำนานกองทัพเรือที่ถูกเรียกมาสอนนักบินหัวกะทิรุ่นน้องให้พร้อมรับภารกิจที่โอกาสสำเร็จและ/หรือรอดกลับมาน้อยมาก ซึ่งถ้าเรื่องมันแค่นี้ก็คงไม่มีผลต่อใจตัวละครเท่าไหร่ แต่เรื่องของเรื่องคือหนึ่งในรุ่นน้องกลุ่มที่ว่าดันมีลูกชายของอดีตคู่หูคู่บินผู้ล่วงลับรวมอยู่ด้วยนี่สิ กัปตันมาเวอริค จะทนส่ง 'ตัวแทน' ของเพื่อนที่ตัวเขาปกป้องไม่ได้ให้ไปตายได้ง่าย ๆ อย่างนั้นเหรอ?
อนาคตที่ไม่แน่นอน และอดีตที่น่าเจ็บปวด ทำให้มาเวอริคต้องเผชิญกับแรงกดดันมากมาย แต่สิ่งที่เป็นหัวใจสำคัญจริง ๆ ของหนัง และทำให้มันเลอค่ามาก ๆ คือการพยายามเคารพหนังภาคแรก ตั้งแต่เนื้อเรื่อง ตัวละคร นักแสดง งานภาพ พร็อพ เฉดสี ดนตรี ฟอนต์ ไปจนถึงการขึ้นเครดิตเปิด/ปิดเรื่อง ยิ่งไปกว่านั้นคือการผสมเสียง และดีไซน์การบินขับไล่ รวมไปถึงจังหวะผาดแผลงต่าง ๆ ที่พอมาเขย่า ๆ รวมกันแล้วออกมาเป็นความบันเทิงที่สมบูรณ์แบบอย่างยิ่ง เหมือนเขาพยายามจะพาคนดูไปนั่งเครื่องบินรบกับตัวละครทั้งหลายด้วยยังไงยังงั้น
สำหรับตัวเราเอง ที่ไม่ได้เป็นแฟนคลับ ทอม ครูซ สักเท่าไหร่ เรื่องนี้เขากลับทำให้เราเซอร์ไพรส์กับการแสดงและการนำเสนออารมณ์ตัวละครได้ดีมาก ๆ คล้ายกับว่านี่ไม่ใช่แค่การ 'เป็น' ตัวละครให้เราคนดูเห็น แต่ตัวเขาเองจริง ๆ ก็ 'แคร์' โปรเจกต์นี้มาก ๆ ด้วยเช่นกัน ซึ่งมันไม่เหมือนกับการได้เห็น ทอม ครูซ ในหนังแอ็กชันเรื่องอื่น ๆ (ที่คนชอบแซวว่า 'ทอม ครูซ เล่นเป็น ทอม ครูซ' ตลอด) แม้แต่น้อย
ด้วยความดีงามทั้งหมดที่กล่าวมา Top Gun: Maverick เลยเรียกได้ว่าเป็นงานใหญ่ งานคราฟต์ ในทุกอณูจริง ๆ อยากชวนให้คอหนังได้รับชมในระบบที่ให้ภาพและเสียงจุใจอย่าง IMAX หรือ 4D มาก ๆ หรือแม้แต่โรงจอ 3 ด้านอย่าง SCREEN X ก็ได้ข่าวว่าฟีลเหมือนมีเครื่องบินขับไล่มาจ่อข้าง ๆ เราไปอีก เวอร์มาก!
Top Gun: Maverick ท็อปกัน: มาเวอริค เข้าฉายในโรงภาพยนตร์ 25 พ.ค.
