‘เฟิงจู-หมูเจริญ’ เกี๊ยวซ่าสแตนด์ในสโลแกน ‘อร่อยแบบทีน ๆ ไจย ๆ – ไทย ๆ จีน ๆ’ 

 

เมื่อชีวิตเข้าสู่วัยยี่สิบปลาย ๆ เกือบย่างเข้าสามสิบแบบนี้ เป็นธรรมดาที่เด็กรุ่นนี้มักมีคำถามให้กับตัวเองเสมอถึงเรื่องหน้าที่การงานและอนาคต ซึ่งเราเชื่อว่ามีเด็กรุ่นนี้ไม่น้อยที่ฝันอยากทำกิจการเป็นของตัวเอง จะร้านกาแฟก็ดี หรือร้านเบเกอรี่ก็น่ารัก แต่สำหรับ หมู-จุไรรัตน์ พรหมพญากุล ไอเดียแรกของเธอคือการทำร้านขายไอศกรีม

 

ไอศกรีม Plant Based ที่ไม่ใช่สารเคมีจำพวก Stabilizer หรือ Emulsifier แต่เลือกใช้เบสเป็นวัตถุดิบจากธรรมชาติ เป็นไอเดียที่น้องหมูขัดเกลามานานพร้อมหุ้นส่วนของเธออีกคนซึ่งทำงานเป็นเชฟ แต่ด้วยความเสี่ยงทางด้านสถานที่ซึ่งเป็นจุดบอดใกล้ท่าเรือย่านเจริญกรุง การลดความเสี่ยงด้วยการเปิดทีเดียวหลาย ๆ ร้านเลยดูจะเป็นทางเลือกที่น่าสนใจ ไอเดียแรกเลยถูกพัฒนาเพิ่มโดยใช้เวลากว่า 6 เดือน เริ่มจากไอเดียร้านขายพอร์คชอป จนสุดท้ายก็มาจบที่ไอเดียร้านเกี๊ยวซ่าหน้าเปิดที่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างพร้อมขายให้ทุกคนได้ลองชิม ก่อนจะตามมาด้วยร้านไอศกรีม Cocoic ในเดือนหน้า ซึ่งก่อนจะไปถึงตรงนั้น เธอต้องลาออกจากงานประจำเสียก่อน

 

 

"ตอนแรกก็กลัวอยู่นะพี่ พอดีหมูทำงานแถวนี้ด้วย เดินผ่านตรงนี้ทุกวัน รู้สึกแปลกดีเหมือนกัน แต่ก่อนนั่งทำงานสวย ๆ อยู่ในห้องแอร์ ตอนนี้ยืนเหงื่อแตกปั้นเกี๊ยวอยู่ตรงนี้ ถ้าถามว่าคิดถูกไหม ก็ต้องบอกว่าคิดถูกแล้วแหละ ไม่งั้นก็ไม่ได้ออกมาทำแบบที่อยากทำซะที" 

 

 

ส่วนถ้าถามถึงเหตุผลในการตัดสินใจเลือกทำเลตรงนี้ น้องหมูบอกว่า "ก็เดินผ่านทุกวัน เพราะทำงานอยู่โรงแรมแถวนี้ ซึ่งพื้นที่ตรงนี้มันเป็นพื้นที่เปล่า ไม่เคยมีใครมาทำอะไรกับมันเลย แต่ด้วยความที่หมูเป็นคนชอบย่านเจริญกรุง-ตลาดน้อยแถว ๆ นี้มาก พอเรามาทำร้านนี้ ทางกทม.เขาก็สนับสนุน ใจดีให้ใช้พื้นที่หน้าร้านวางโต๊ะได้ เพราะถือว่าเราช่วยมาทำให้ภูมิทัศน์ตรงนี้มันดีขึ้น ส่วนข้อดีของพื้นที่อย่างแอร์โฟลว์จากโรงแรมข้าง ๆ หรือจุดสังเกตจากท่าเรือ เราก็เอามาใช้ให้เป็นประโยชน์"

 

นี่เลยเป็นที่มาของการลาออกจากพนักงานประจำ และกลายมาเป็นแม่ค้าขายเกี๊ยวซ่าแสนสวยที่ถึงจะเหงื่อไหลเยอะแค่ไหน น้องก็ยังดูสวยบลิ้งก์จนนี่ก็แอบหมั่นไส้น้องอยู่นิดหน่อย

---

ความฮ่องกงนี้ เจ้าได้แต่ใดมา?

"จริง ๆ มันเริ่มมาจากความงบน้อยของเรากับหุ้นส่วนนี่แหละ คือทำยังไงก็ได้ให้ใช้เงินน้อยสุด เลยไปเหมากระเบื้องมาจากร้านขายกระเบื้องแถวเจริญกรุงนี่แหละ เป็นสต็อกทิ้งร้างที่ไม่มีใครซื้อแล้ว เราก็เอามาเรียง ๆ เองตามโทนสีที่คิดว่าสวย ส่วนผนังข้าง ๆ ร้านก็แค่ไม่อยากทาสี เลยเอาหนังสือพิมพ์เก่ามาแปะ ๆ ไว้ ดันกลายเป็นว่าเป็นมุมที่มีลูกค้ามาถ่ายรูปเยอะสุด เพราะมันดูเหมือนอยู่ในฮ่องกงเลย"

 

 

 

นอกจากความบังเอิญของโทนสีและการตกแต่งที่ดันไปเหมือนร้านที่ฮ่องกงแล้ว สิ่งที่เราชอบมาก ๆ คือการใส่ใจรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างการเฉือนขาเก้าอี้ให้พอดีให้สโลปข้างร้าน ไปจนถึงการเจาะพื้นปูนในร้านเพื่อต่อท่อแก๊สและระบบเคาน์เตอร์เก็บเงินแบบชักรอกที่ทำมาพอดิบพอดีกับขนาดพื้นที่ใช้สอยอันจำกัดในร้านได้อย่างมีประสิทธิภาพ

 

 

ส่วนชื่อร้านเองก็มีความจีนมาเต็มแบบที่ใครไม่รู้ก็คงนึกว่าเจ้าของร้านเป็นอากงอาม่าสักคนหรือคนฮ่องกงมาเปิดร้านแถวนี้แน่นอน แต่จริง ๆ แล้วเป็นความตั้งใจของน้องหมูเองที่อยากได้ชื่อร้านบ้าน ๆ ในภาษาจีน Feng (丰) ที่แปลว่าดีงาม ส่วน Zhu (猪) ที่แปลว่าหมู ตรงตัวกับชื่อเจ้าของร้าน เลยถูกเลือกมาใช้ แถมยังเกี่ยวโยงไปกับ 'เนื้อหมู' ซึ่งเป็นวัตถุดิบหลักที่ทำให้เกี๊ยวซ่าของร้านนี้อร่อยเด็ดกว่าเพื่อนอีกด้วย 

---

หมูดีต้องกล้าโชว์

 

 

 

เราไม่แน่ใจว่านี่จะเป็นครั้งแรกในประเทศไทย หรือจริง ๆ ก็น่าจะเป็นครั้งแรกโลกเลยด้วยซ้ำรึเปล่า ที่มีคนทำอาหารในเมนูที่เรียกว่า 'เกี๊ยวซ่าหน้าเปิด' ขึ้นมาขาย แต่ส่วนตัวเราเองก็เพิ่งเคยได้ยินชื่อเมนูนี้ครั้งแรกที่ร้านนี้เหมือนกันนี่แหละ ซึ่งด้วยสโลแกนร้านอย่าง 'อร่อยแบบทีน ๆ ไจย ๆ' ที่แปลผวนได้เป็น 'อร่อยแบบ ไทย ๆ - จีน ๆ' เราก็เลยไปถามจนได้ความมาว่า เกี๊ยวซ่าที่นี่มีแรงบันดาลใจมาจาก 'เจี่ยวจือ' เมนูเกี๊ยวสัญชาติจีนที่เน้นความบางของเนื้อแป้ง

 

แต่ทำไมต้อง 'หน้าเปิด' นั้น ทางน้องหมูและเชฟก็บอกกับเรามาว่า "เพราะเกี๊ยวปกติเขาจะใส่มันหมูเยอะ เลยไม่มีใครกล้าโชว์ของที่อยู่ข้างในไส้เกี๊ยว แต่ของเราใช้เนื้อหมู Secondary cuts หลายส่วนมาก ๆ ไม่เอามันหมูมาปั่น ๆ รวมกัน เพราะอยากให้คนกินได้สัมผัสถึงเท็กซ์เจอร์และรสของเนื้อหมู สูตรของไส้ที่เหลือก็เป็นพวกผักอย่างกุ้ยช่าย ผักกาดขาว กะหล่ำปลี ต้นหอมญี่ปุ่น ซึ่งเราเอาผักไปแยกน้ำออกก่อนด้วย พอห่อเป็นเกี๊ยวจะได้ไม่แฉะ" ส่วนเหตุผลหลัก ๆ อีกอย่างคือความขี้เกียจมานั่งจับจีบเกี๊ยวเพราะต้องการความเร็วแบบอาหารสไตล์สตรีทฟู้ด เมนูเกี๊ยวซ่าหน้าเปิดเลยถือกำเนิดขึ้นมาด้วยเหตุนี้นี่เอง

 

 

 

เกี๊ยวซ่าที่ถูกปั้นแบบสด ๆ โดยทีมงานปั้นคุณภาพประจำร้านจะถูกนึ่งชิ้นต่อชิ้นโดยใช้เวลารวม 6 นาทีตามออเดอร์ ซึ่งในระหว่างนั้นลูกค้าอย่างเราสามารถเลือกจับคู่ความสนุกได้แบบบันเทิงมาก ๆ เพราะเขามีรสชาติของไส้หมูหลัก ๆ ให้เลือกถึง 5 รสชาติ คือดั้งเดิม สามก๊ก เห็ด 5 อย่าง หมาล่า และแกงฮังเล (12-15 บาท) หลังจากนั้นก็สามารถเลือกมิกซ์กับท็อปปิ้งอย่าง ชีส ไข่กุ้ง ไข่แดงเค็ม และหอมญี่ปุ่นซอย (3-5 บาท) ได้เพิ่มอีก 

 

จุด ๆ นี้เลยกลายเป็นรสชาติที่จะถูกครีเอตใหม่ไปทุกครั้งที่มีคนเลือกสั่ง อย่างตัวไส้แกงฮังเลที่มีทีเด็ดอยู่ที่กลิ่นเครื่องเทศฮินเลหอมขึ้นจมูก ก็จะมีรสเปลี่ยนไปอีกถ้าเลือกกินท็อปปิ้งอย่างชีสเผา หรือไข่กุ้ง เป็นต้น

 

 

ส่วนที่เราชอบสุดก็น่าจะเป็นไส้เห็ด 5 อย่าง ทั้งเห็ดหูหนูขาว หูหนูดำ เข็มทอง เห็ดนางฟ้า และเห็ดหอม ซึ่งถ้าใครเลือกสั่งพร้อมท็อปปิ้งไข่แดงเค็ม รสชาติก็จะออกมาคล้าย ๆ เวลาเรากินซาลาเปาหมูสับไข่เค็ม จิ้มกินกับซอสโชยูน้ำมันงาที่รสออกญี่ปุ่นนิด ๆ คือลงตัวมากเวอร์

 

 

แถมให้อีกนิดกับเครื่องดื่มทีเด็ดของที่นี่อย่าง น้ำสมุนไพรจีน หวังเหล่าจี๋ (50 บาท) ซึ่งเราอยากแนะนำให้ใครก็ตามที่แวะมาร้านนี้ลองสั่งมาชิมดู เพราะนอกจากความหวานสดชื่นแบบเบา ๆ เหมือนจับเลี้ยงแล้ว ดีไซน์กระป๋องสีแดงจี๊ดสุดคลาสสิคก็ยังเป็นพร็อบที่ดีมากในการเอาไว้ถ่ายรูปคู่กับจานเกี๊ยวซ่าของเราเป็นอย่างยิ่ง